Verhalen

Mijn laatste blog is van 2 juni. Niet helemaal vreemd, want op 3 juni deed ik een zwangerschapstest (ik verwachtte niet dat ik zwanger zou zijn, maar ja, wat zou het anders zijn met een week overtijd) en ja hoor, knallend positief! Vanaf dat moment was ik moe, moe en moe. Vandaar dus dat ik sinds die tijd ook geen blog meer gemaakt heb.
Maar intussen ben ik een week of 20 zwanger, op de helft en mijn energie is weer voor een redelijk deel terug!

Inmiddels is de school waar Josalien op zat (leuke school voor natuurlijk leren) gesloten en we hebben geen alternatief kunnen vinden waar wij met onze levensvisie en daaruit voortvloeiende wensen op het gebied van onderwijs, achter kunnen staan. We hebben dan ook een vrijstelling aangevraagd op basis van artikel 5b van de leerplichtwet en geven nu thuisonderwijs.

Paddenstoelen en beestjes zoeken:

En in dat kader hadden we vandaag zo'n leuke dag! Het was een verhalen dag; interactieve verhalen dag, want in het verhaal moesten allerlei oplossingen worden bedacht voor problemen en daar kon Josalien mooi mee helpen.

Er waren eens twee beren, twee heel gevaarlijke beren. Nou ja, eigenlijk waren ze helemaal niet gevaarlijk, maar ze zagen er wel ontzettend gevaarlijk uit. Nu was dat meteen ook hun grootste probleem, want ze wilden zo graag mensenvriendjes, maar alle mensen waren heel erg bang voor de beren en durfden niet dicht bij ze te komen. Ondanks dat ze elkaar hadden, waren de beren toch een beetje eenzaam. Toen bedachten ze een plan, ze gingen ervoor zorgen dat de mensen niet meer bang voor ze zouden zijn. Dus wat gingen ze doen?
Josalien bedacht dat ze een masker op konden doen.
En dat deden ze. Ze gingen met hun maskers naar een plek waar vaak mensen voorbij kwamen. Er al snel kwamen er inderdaad mensen aan. De beren stapten vriendelijk naar voren, maar voordat ze iets konden zeggen, reden de mensen gillend weg van: "help, 2 gevaarlijke beren met een masker, heeeelp!!"
Hmmm, dat werkte dus niet goed genoeg. Wat konden ze nog meer bedenken
Josalien zegt dat ze zich mooi konden maken; staartjes in hun vacht, mooie kleren, enz. En heel hard oefenen op vriendelijk kijken.
Dus dat deden ze. Als snel kwamen er weer mensen en de beren stapten heel behoedzaam en vriendelijk kijkend naar ze toe. De mensen bleven staan en zeiden: "he, zijn dat nou beren? Ze zien er vriendelijk uit. En tegen de beren:  hallo!" De beren glimlachten en de een zei: "hallo, willen jullie onze vrienden zijn?" Meteen toen had begon met praten gilden de mensen van schrik en renden ze hard weg. Wat was nou het probleem? Ze zagen er toch vriendelijk uit. Tja, maar hun stemmen klonken nog héél gevaarlijk.. Dus moesten ze nóg iets anders proberen.

Ik zal de je niet vermoeien met het hele verhaal, want we zijn bijna de hele dag bezig geweest. Maar we hebben ontzettend veel lol gehad en Josalien heeft heel veel geweldige oplossingen bedacht.

Puzzelen:

Ik moest erg wennen aan het idee dat Josaliens leuke school ging stoppen. Ik moest toen erg wennen aan het gegeven dat we geen andere school konden vinden. En ik moest vooral wennen aan het idee van thuisonderwijs. Er zijn maar zo weinig mensen die op grond van levensovertuiging thuisonderwijs geven. Maar nu het schooljaar een paar weken op weg is, begin ik de smaak te pakken te krijgen. En Josalien ook. Gek genoeg is het ook voor haar ineens geen vakantie meer. Niet dat we hier schooltje spelen hoor, daar gaan we niet aan beginnen. We unschoolen, dat betekent dat Josalien zelf aangeeft wat ze wanneer wil leren. Zo leerde ze op haar school ook en deze manier van werken past erg goed bij haar. En nu ik het schoolgevoel een beetje van me af begin te schudden, merk ik steeds meer dat het ook bij mij past.

Rekenen met Monopoly: