Pagina's

woensdag 22 augustus 2007

Appelmoes en pruimenjam


Mijn schoonvader heeft een enigzins verwaarloosd hoogstamboomgaardje met heel oude fruitbomen. Rode en blauwe pruimen, zoete en zure appels en stoofperen, het is er allemaal te vinden. Meestal valt het grootste deel van het fruit op de grond waar het vanzelf wegrot. Soms geeft hij wat fruit weg. Dit jaar is de oogst echter gigantisch en is mijn schoonvader ineens aan iedereen aan het uitdelen. Ook bij ons kwam hij met zakken vol aan. Tja vier kilo pruimen eet je niet even in een paar dagen op en dan heb ik het nog niet over de grote zakken met appels en stoofperen die hij meebracht.
Gisterenavond ben ik dus maar aan de slag gegaan om het lekkere fruit te veranderen in iets dat iets langer bewaard kan worden. We hadden nog vijf grote appelmoespotten staan (je weet nooit waar je het nog eens voor nodig hebt). GJ heeft een halve zak appels geschild (en was daar twee uur mee bezig). Daar heb ik drie grote potten grove appelmoes van gemaakt.
Ik heb daarna de zak met pruimen onder handen genomen. Jam maken leek me de beste optie. Ik houd eigenlijk helemaal niet van jam, ik vind het veel te zoet. Ik vond op internet echter een recept waarbij ze er niet zo veel suiker in doen en dat levert 'light' jam op die ook nog veel lekkerder is, volgens de schrijver van het recept tenminste. Toen moest er met een ander probleem worden afgerekend; ik had geen jampotjes. Onze grote steun en toeverlaat de overbuurvrouw bood echter uitkomst; ze heeft bergen met babyvoedingpotjes en was gelukkig al even niet bij de glasbak geweest. Ik moest maar aangeven hoeveel ik er wilde; 10, 20? We hebben er tien meegenomen en daarnaast nog twee gewone jampotjes.
Van pitten ontdaan had ik nog ruim drie kilo pruimen. Als alles helemaal goed was gegaan, had dat twaalf potjes heerlijke pruimenjam opgeleverd. De inhoud van een potje is helaas volledig over de keukentafel gegaan omdat bij het op zijn kop zetten bleek dat het dekseltje er niet goed op zat (dat is het nadeel van de babyvoedingpotjes, ze sluiten minder goed). Van een ander potje had ik zelf gelukkig al door dat het dekseltje er niet goed op wilde, dus de inhoud daarvan eten we maar gewoon eerst op. Al met al toch nog tien potjes jam. En nog lekker ook! Het eerste potje is al halfleeg. Het is niet (te) zoet, iets aan de zure kant, maar dat vind ik juist lekker. Wel is het (doordat er minder suiker in zit) een beetje aan de dunne kant geworden. Later las ik dat als je jam zonder of met weinig suiker wilt maken, je Marmello kunt gebruiken om de jam dikker te maken. Dat ga ik een volgende keer proberen.
We zullen het wel horen, want nu is het onze beurt om uit te delen. Mijn schoonvader en de overbuuv zijn natuurlijk als eerste aan de beurt!
En vandaag maar verder met de andere helft van de zure appels, de zoete appels en de stoofperen.. Genoeg te doen dus.